அரிஷ்டநேமி

காரணங்களின்றி காத்திருப்பு
வரும் புகைவண்டிக்காக.
நடை மேடையின் கடைவரை
ஒடிச் சென்று திரும்பும்
குழந்தைகள் கூட்டம்.
வருபவரை வரவேற்கவும்
வந்தவரை அனுப்பவும்
கண்ணிருடன் காத்திருக்கவும் கூட்டம்.
பெருத்த ஒலியுடன் வண்டியின் வருகையும்
பின்னொரு வியாபாரமும் தானாக நிகழும்.
விருப்பமுடன் உணவு உண்ணுதலும்
நீர் பிடித்து உண்ணுதலும் நிகழும்.
காலத்தின் கணக்கதனில்
வண்ணம் மாறும்.
வந்த தடம் அற்று வண்டி புகைவண்டி
புறப்பட்டுச் செல்லும்.
காலத்தின் சாட்சியாக
ஆல இலைகள் காற்றில் ஆடும்.

அருங்காட்சியகத்தில்
எழுதப்பட்டிருந்தது.
நீரில் நிலா கலைத்து விடாதீர்கள்.

கண்ணன் பற்றி மற்றொரு சிந்தனை.

கண்ணன் மடுவில் சென்று காளிங்க நர்த்தனம் செய்தான் என்று செய்திகள்.
ஆறு,
காளிங்கன் பாம்பு – 5 தலை நாகம்.

இது யோக மார்க்க உருவமாக படுகிறது.
கண்ணன் மிகப் பெரிய யோகி.
இக லோக வாழ்க்கையில் பஞ்ச இந்திரியங்களை வெல்லுவதாகப் படுகிறது.

வினாயகரைப் பற்றி எழுத வேண்டும் என்ற தோன்றியது. பின் வினாயகரால் எழுத்தப்பட்ட மகாபாரத்தில் இருந்து தொடங்க எண்ணம்.

கண்ணனை கடவுளாக காண்பதை விட மிகப் பெரிய திட்ட வல்லுனராகவே நான் காண்கிறேன். இது கதை, இது நிஜம் என்பதல்ல நோக்கம். பஞ்ச இந்திரியங்கள். ஒரு மனம். ஒரு ஆத்மா இவற்றின் உருவகமாகத்தான் பஞ்ச பாண்டவர்கள். கிருஷ்ணை மற்றும் கண்ணன்.

96 வகைத் தத்துவத்திற்கும்(சைவ சித்தாந்தக் கருத்துப்படி), 4 வகை செயல்களான மனம், சித்தம்,புத்தி மற்றும் அகங்காரம் ஆக 100.  இவற்றின் உருவகமாக துரியோதனாதிகள்.

மீண்டும் தியானிப்போம்.

அந்தக்கரணம் என்பதற்கு மனம், சித்தம், புத்தி மற்றும் அகங்காரம் இவற்றின் கலவை என்பது ஒரு பொருள். உள் முகமாக நோக்குதல் என்பது மற்றொரு பொருள். எனக்கு புகட்டப்பட்ட அனுபவங்களை பகிர்தல் மட்டுமே நோக்கம். குற்றம் இருப்பின் குறை உடைய மனிதப்பிறப்பின் நிகழ்வுகள் காரணமாகும். நிறை இருப்பின் அனைத்தும் குருவருளையே சாரும்.

மிகுந்த பசியோடு அறைக்குள் நான்.
பசிக்கிறதா என்கிறாய்.
ஆம் என தலை அசைக்கிறேன்.
கைகளில் இருக்கும் உணவினை
கிள்ளித் தந்துப் புன்னைக்கிறாய்.
உலகத்தில் உள்ள
உணவை எல்லாம் உண்டு
அறியப்படாத சொர்க்கத்தின் அருகினில் நான்.

நீண்ட நெடும் தூக்கதிற்கு
தயாரய் மனமும் உடலும்.
எதிர்படும் தலைவலிகள்
என்றைக்குமான தொடர்ச்சியாய்.
வலி பெரியதா, மருந்திடவா
என்கிறாய்.
வலியினை நீக்கும் மருந்தாய்
விரல்களும் உன் வார்தைகளும்.
இன்னும் இருக்கும் வலியை
உரைக்கிறேன் உன்னிடத்தில்.
அடுத்தவங்கள பாடா படுத்தினா
வலி எப்படி போவும்.
வார்தைகளின் முடிவில்
முடிவில்லா பயணம்.

மோதிய வாகனத்தில்
எழுதப் பட்டிருந்தது
சாலை விதிகளை மதிப்போம்.

வீடு மாற்றத்தின் பொருட்டு
எல்லா பொருள்களையும்
வாகனத்தில் ஏற்றிய பின்னும்
ஏற்ற முடியாமல் திணறுகின்றன
அந்த வீட்டின் நினைவுகள்.

பேச்சுகள் பெருகிய பொழுதுகளில்
பெரும் துக்கத்தில்
மவுனம் வேண்டி மனம்.
குருவினிடத்தில் கோரிக்கைகள்.
மவுனம்  அறியவும்  அடையவும்
மணம் புரிதலே சிறந்தவழி
என்று கூறிப் புன்னைகைத்தார்.

நாத்திகத்தில் நம்பிக்கை இருப்பினும்
கிளி ஜோதிடம் பாருங்கள்.
எவர் அறியக்கூடும்
வீசி விடும் நெல் மணிகள்
ஒர் உயிரின், பசியின் ஒர் துளி
ஆற்றுவதை.

எங்கேனும் உற்று கவனித்திருக்கிறீர்களா
திருமணத்தில் சந்தோஷ ஒலிகளைத் தாண்டி
மனதிற்குள் அழுகைகளை
அடக்கி வைத்திருக்கும்
மணப்பெண்ணின் தந்தையின் வலிகளை.

மழை ஒய்விற்கான பின் ஒரு பொழுதுகளில்
நீண்ட தெருக்களில் நெடும் பயணம் உன்னோடு.
இலைகளின் எச்சில்களாய்
எச்சங்களாய் மழைத்துளிகள்.
தரையினில் இருந்து
மேலே எழும்பி
இலைகளின் ஈரத்தை
உதிர்த்து விட்டு
காதலை சொல்லத் துணிகிறேன்.
மாறுதல் கொள்ளும் உடல் மீது
ஏன் இந்த மயக்கம் என்கிறாய்.
உதிர்ந்து விட்ட உயிர்ச் சொல்லின்
முடிவில் துவங்கிய வீச்சங்கள்
வேரிலிருந்து விழுதுகள் வரை.

கணப் பொழுதினில்
கண்ட கடவுளிடம்
ஒற்றை வார்த்தைகளில்
வாழ்வினை விவரிக்க சொன்னேன்.
சபலம்
சந்தோஷம்
சடலம்
சீவன்
சிவன்
என்றார்.

மிருக பலித் தடை குறித்த
அறிவிப்புகள்
எல்லா இடங்களிலும்.
அறிவிப்புகள் அற்று
உயிர் பலிகள்.
வெறுப்பினை உமிழும்
வெட்கம் கெட்ட தேசத்தில்
வாழ்வதைவிட
வேறு என்ன செய்ய முடியும்.

நீண்ட இரவுப் பொழுதுகளில்
மகளுடன் கூடிய
நெடும் பயணத்தில்
தலையை திருப்பி நிலாவினை
காண்பித்த பொழுதுகளில்
உணர ஆரம்பித்தேன்
நான் தொலைத்துவிட்ட குழந்தைப் பருவங்களை.

காட்சியின் இரு வேறு பயணங்கள்
இரு நாடகத்திலும் .
கணவனை உயிர்ப்பிக்க சொல்லி சாவித்திரி.
எதைப் போட்டாலும் திங்கிற
நாயை சோத்தை கொட்டிக்க வரச்சொல்லுடா.

நீண்ட நெடும் பயணத்தில்
மகளின் கதை துவங்கியது.
தலையினை மேலும் கீழும் ஆட்டி
எச்சில் விழுங்கி
தொடங்கியது கதை.
ஒரு ஊர்ல ஒரு தேவதையாம்.
துவக்கத்திலே உணர்ந்தேன்
அந்த தேவதையின் அருகாமையை.

நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு
மீண்டும் கடவுளுடன் நேசம்.
கழுத்தை திருப்பி கன்னத்திலான
மகளின் முத்தமும்
கவிதையின் தொடக்கத்திற்கான
மனைவியின் தொடர் வார்த்தைகளும்
தொடரக் காரணம் ஏன்  என்றேன்.
புனரபி ஜனனம் புனரபி மரணம்
என்று கூறி இடம் அகன்றார்.

உன்னை அறிந்த பொழுதுகள்
உன் பார்வை பட்ட
வினாடியில் என்னுள் மாற்றம்.
நீண்ட நெடிய கேசம்
குழைகள் ஆடும் காதுகள்
அகல நெற்றி
வில்லினை ஒத்த புருவம்
என்றும் தொடரும் பார்வைகள்.
என்றைக்கோ
உன்னை சந்திதிருப்பதாக சொன்னேன்.
ஈரெழு ஜன்மங்களிம்
கிடைக்காத புன்னகையை சிந்தினாய்.
ஒலித்தது என் காதுகளுக்குள் ஓங்காரம்.