Category: காதலாகி

அப்பா உனக்கு ஒரு திகில் கதை
சொல்லப் போகிறேன் என்கிறாய்.
திகைக்கும் எனது எண்ணம் தாண்டி
கதையை தொடங்குகிறாய்.
ஒரு ஊர்ல ஒரு அம்மா அப்பாவாம்.
அம்மா ஊமச்சியாம்
அப்பா செவிடனாம்.
என் இதழ் வழி வழியும்
புன்னகைக்கான காரணம் தெரியாமல் விழிக்கிறாய்.

விருந்து ஒன்றில்
உன்னை விலகி நின்று
சந்திக்கும் வாய்ப்பு வாய்த்தது.
நீண்ட நெடும் கூந்தல்.
வில்லினை ஒத்த புருவம்.
தெறிக்கும் கண்ணின் பார்வைகள்.
மோனப் புன்னகைக்கு
முத்தாய்ப்பாய் மூக்குத்தி
பரவசம் ஏற்படுத்தும் பச்சை ஆடை.
என்னடா இப்படி பார்க்கிறாய்
என்றான் நண்பன்.
வாவி எல்லாம் தீர்த்தம்,
பூசுவது வெண்ணீரு எனும்
அவனுக்கான காலமும் வரும்.

முக்கியமானவர்கள்
முக்கிய மற்றவைகளுடன்
முக்கியமற்றவர்கள்
முக்தியினைத் தேடி.
தேவைகளின் பொருட்டு
தேடுபவர்களும் தேடப்படுபவைகளும்.

அனுதினமும் செல்லும்
ஆலயமும்
அருகினில் காவலாளியின் குரலும்
காசு அற்ற பயலுகளுக்கு          
கடவுள் என்ன,
வெளியில இருந்து
வேடிக்கை பார்க்க                  
வேண்டியது தானே
என்றான்.
தேடிய ஞானம் தெளிவாக.

உடல் நீங்கிய உயிர்.
வேடிக்கைகள் எளிதாக்கி
காட்சிகள் என்னுள்ளே.
பகுப்பாய்வுகள் பலவிதமாய்.
பாத அழுக்குகள்
பலதூரம் நடந்திருபதை காட்டுகின்றன
என்றான் ஒரு மாணவன்.
கைகள் அழுக்கானவைகள்.
அதனால் அவன் உழைப்பாளி
என்றான் மற்றொருவன்.
குடித்திருப்பதை குடல் காட்டுகிறது
என்றான் மற்றொருவன்.
இதயத்திலிருந்து வரும் வேர்கள்
கவிஞனாய் காட்டுகின்றன
என்றான் மற்றொருவன்.
எனக்கு உறவானவன் அவன் என்கிறாய் நீ.
உதிர்த்துவிட்ட சொல்லின் முடிவில்
உயிர் பெறுகிறது
உறைந்துவிட்ட ஒரு இதயம்.

தூரத்தில் நிலவொளி.
வீசிக் செல்லும் பனிக்காற்று.
குளிர் தவிர்த்தலுக்கான உடைகள்
மெல்லிய விரும்பிய இசை.
காவியம் முதல் காப்பியம் வரை
பேசும் உன் திறமைகள்.
விரும்பிய உணவினை
உண்ணத் தொடங்கி
பேச முற்படுகையில்
ஒலிக்கிறது ஒரு குரல்.
நாஷ்டா துன்ன கூட வராம
தூங்குற உங்கப்பனை
எழுந்திருக்க சொல்லுடா.

அலைகள் ஆர்ப்பரித்துக் கொண்டிருந்தன.
விஷம் தடவி
வாளினால் தாக்கும்
பெரும் போரளியியை விட
வார்த்தைகளில் லாவகம் உனக்கு.
இரவினில் பாதி உறக்கத்திலிக்கும்
புல்லினமாய் நான்.
போரின் முடிவினில்,
மரணத்திற்குப் பின்வரும்
மற்றொரு வாழ்வினைப் பற்றி
பேசுகிறாய்.
நான் அற்ற இடத்தில்
எனக்கான எச்சங்கள்
இருந்தால் என்ன, இறந்தாலென்ன என்றேன்.
அப்பொழுதும்
அலைகள் ஆர்ப்பரித்துக் கொண்டிருந்தன.

இருப்பது
என்றைக்குமாய் இருக்கின்றது.
இருக்க முயற்சிப்பது
இருக்க துவங்கியது.
இல்லாதவைகள்
என்றைக்கும் இல்லாமல்.

கிளைத்தலும் பரவுதலும்
பல திசைக்கள் நோக்கி
உதிர்தல் மட்டும்
ஒரு திசை நோக்கி.

தானியங்கியில் பணம்
எடுத்து வெளியே வரும் போது
காவலாளி கேட்கும் டீக்கான காசில்
கனத்துப் போகிறது இதயம்.

ஆடுவதற்கு ஆட்கள் இன்றி
தனித்திருக்கின்றன பொம்மைகள்.

எவர் அறியக்கூடும்,
கண்ணுக்கு தெரியும்
உடைந்த பொம்மைகளின்
பின்னால் இருக்கும்
பெற்றவர்களின்
நிறைவேறாமல்
உடைந்த கனவுகள்.

உன் பிறந்த நாளில்
என்ன தருவாய் என்கிறாய்.
கண்ணீரின் கனம் அடக்கி
எது வேண்டுமானாலும்  
என்பதை மாற்றி
முத்தம் என்கிறேன்.
பரவாயில்லை என்று வார்த்தைகளை
சிந்துகிறாய்.
வார்த்தைகளின் முடிவில்
அடங்கிய கனம் தாளாமல்
இதயத்திற்குள் இமயம்.

கர்ணனாய் வேஷமிட்டாலும்
காயந்து கிடக்கிறது
பசி அறுக்க முடியா
பாழும் வயிறு.

என்றாவது உணர்ந்திருக்கிறீர்களா
விலை உயர்ந்த காரினில்
செல்பவர்களின் சந்தோஷ ஒலி தாண்டி
ஓலிக்கும்
ஏழைகளின் கண்ணீரின்
அழுகை ஒலிகளை

என்றாவது உற்று கவனித்திருக்கிறீர்களா
கோரஸாக பாடுபவர்களின்
சந்தோஷ குரல் தாண்டி
கண்ணுக்குள் அடைபட்டுக்கிடக்கும்
கண்ணீரின் வலிகளை.

ஒரு விடியலுக்கான
முன் இரவினின் கண் விழித்து
பிறந்த நாள் வாழ்த்துகளை சொல்லி
உனக்காக வீடும் காரும் வாங்கி
தருகிறேன் ஆனால் சில வருடம் கழித்து
என்று கூறி புன்னகைக்கிறாய்.
இமைகளில் பட்டுத் தெரிக்கும்
நீரினில் கரைகின்றன
தொடரும் என் ஜன்மங்கள்.

நிச்சயிக்கப்பட்ட பாதையில்
பயணம் என்றாலும்
நித்தமும் உடைகின்றன
கனவுகளும் கவிதைகளும்.

உறங்க துவங்கும்
வினாடியில்
பிஞ்சு விரல்களால் என் மேல் எழுதி
என்ன எழுதினேன் என்கிறாய்.
சொர்க்கம் என்றேன்.
நீ விழித்த விழிப்பில்
பல ஜன்மங்களை நிறைவாக வாழ்ந்த
தந்தைகளின் வரிசையில்
முதன்மையாக நான்.

வினாக்களோடு விடிகின்றன
விடியல்கள்.
விடைகளோடு முடிகின்றன
கவிதைகள்.