கைகளில் இருக்கும் குழந்தை ஒன்று
விழி உயர்த்தி ஆகாயம் காட்டுகிறது.
ஆகாயத்தின் கூறுகள்
என்னில் பிரதிபலிக்கின்றன
காற்று மண்டலம் தாண்டிய
அது பேசத் துவங்குகிறது.
‘ஒலிகளின்மூலப் பிரதி நானே,
‘ஒளிகளும்என்னுள் அடங்கும்‘ என்கிறது.
வார்தைகள் மௌனத்தில் உறைகின்றன.
‘என்னில்கரையாதவை எவையும் இல்லை‘ என்கிறது
‘நானே முதல் படைப்பு.
எல்லை கடந்த பொருள்’ என்றும் கூறுகிறது
உன் உலகம் என் உலகம்
உன் படைப்பு என் படைப்பு ‘ என்கிறது.
‘எனில் எப்பொழுது உன் முழுமையை உணர முடியும்’ என்கிறேன்
‘ஓடு உடைத்தால் நீயே நான்’ என்கிறது.
தொடர்கிறது சங்க நாதம்.
வியோமம் – ஆகாயம், திருமந்திரம் – 1152
புகைப்படம் : Gayu
